Η συγκρατημένη αισιοδοξία του Αναστασιάδη

Πέμπτη 13 Φεβρουαρίου 2014

Συγκρατημένα αισιόδοξος όσον αφορά στο ενδεχόμενο οριστικής επίλυσης του Κυπριακού δήλωσε το βράδυ της Τετάρτης ο πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας Νίκος Αναστασιάδης. Κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου που παραχώρησε για τη νέα φάση του Κυπριακού ανέλυσε το κοινό ανακοινωθέν για την επανέναρξη των συνομιλιών, στο οποίο κατέληξε με τον Τουρκοκύπριο ηγέτη, Ντερβίς Έρογλου.

«Δεν μίλησα για αισιοδοξία, είμαι συγκρατημένα αισιόδοξος» , είπε ο κ. Αναστασιάδης και πρόσθεσε ότι στόχος του είναι «η αποκατάσταση της αληθείας για όσα αφορούν το κοινό ανακοινωθέν, με βάση τα πραγματικά γεγονότα που δημιουργούν τις προϋποθέσεις επανέναρξης ενός κύκλου συνομιλιών, με την ελπίδα να δώσουμε οριστικό τέλος στην επικρατούσα απαράδεχτη κατάσταση».

Ο κ. Αναστασιάδης παρουσίασε 16 λόγους , για τους οποίους κατά την εκτίμησή του το κοινό ανακοινωθέν , χωρίς να παραγνωρίζει τις ανησυχίες της άλλης πλευράς, ικανοποιεί και τις επιδιώξεις και ευαισθησίες της ελληνοκυπριακής πλευράς.

• Η υπάρχουσα κατάσταση, το «στάτους κβο» δηλαδή, θεωρείται και από τους δύο ηγέτες απαράδεκτη. Δηλαδή, μεταξύ άλλων, απαράδεκτη κρίνεται η παρουσία κατοχικών στρατευμάτων, η συνεχιζόμενη διαίρεση της πατρίδας μας, η παράνομη αξιοποίηση των ελληνοκυπριακών περιουσιών, η καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και βασικών ελευθεριών, ο εποικισμός, η καταστροφή της θρησκευτικής και πολιτισμικής μας κληρονομιάς, η ανάγκη που εξωθεί τους Ελληνοκύπριους να ξεπουλούν τις περιουσίες τους στα κατεχόμενα, η αποξένωση του κυπριακού ελληνισμού από το κατεχόμενο μέρος και η εν τη ουσία παγίωση των τετελεσμένων της εισβολής.

• Προβλέπεται ότι η λύση θα σέβεται τις βασικές αρχές, τα ανθρώπινα δικαιώματα και τις θεμελιώδεις ελευθερίες και θα διασφαλίζει το κοινό μέλλον του συνόλου των πολιτών σε μια ενωμένη Κύπρο εντός της Ε.Ε.

• Οι αρχές και οι αξίες επί των οποίων εδράζεται η Ε.Ε. θα διασφαλίζονται και θα γίνονται σεβαστές σε όλη την επικράτεια της Κυπριακής Δημοκρατίας

• Αποκλείονται τα όποια ασφυκτικά ή άλλως πως χρονοδιαγράμματα

• Αποκλείεται ρητά η όποια μορφή επιδιαιτησίας και πως μόνο μια συμφωνία που θα βασίζεται στην ελεύθερη βούληση των μερών θα παραπεμφθεί σε δημοψηφίσματα (Παράγραφος 6).

• Ρητά και απερίφραστα απαγορεύεται η ένωση του όλου η μέρους με την όποια χώρα, η όποια μορφή διαίρεσης ή απόσχισης ή και η όποια μονομερής ενέργεια αλλαγής του καθεστώτος (Παράγραφος 4).

•  Γίνεται αποδεκτή η θέση μας για την ανάγκη υιοθέτησης ουσιωδών μέτρων οικοδόμησης εμπιστοσύνης τα οποία θα δώσουν νέα δυναμική στην προοπτική για μια ενωμένη Κύπρο, κάτι που απηχεί πλέον και τις απόψεις σημαντικών παραγόντων της διεθνούς κοινότητας.

Ακόμη ο  κ. Αναστασιάδης τόνισε πως η αναφορά «η κυριαρχία πηγάζει εξίσου από τους Ελληνοκύπριους και τους Τουρκοκύπριους και όχι από τις δύο κοινότητες» θα πρέπει να θεωρείται «επίτευγμα, αφού παραπέμπει στα συστατικά στοιχεία που αποτελούν τον κυπριακό λαό και όχι στις κοινότητες όπως αυτές αναγνωρίζονται και από το σύνταγμα του 1960».

Επίσης , υπογράμμισε ότι πουθενά στο κοινό ανακοινωθέν δεν υπάρχει η όποια μνεία για προϋπάρχοντα ή ιδρυτικά ή συνιδρυτικά κράτη.

Αντιθέτως, επεσήμανε «ρητά αναφέρεται πως οι συνομιλίες διεξάγονται μεταξύ των ηγετών δύο κοινοτήτων, πως ακόμα οι δύο συνιστώσες πολιτείες είναι προϊόν του ομόσπονδου συντάγματος με ρητή πρόνοια η οποία προβλέπει ότι η ομοσπονδία θα αποτελείται από δύο συνιστώσες πολιτείες».

Ο κ. Αναστασιάδης εξέφρασε ευχαριστίες για την στήριξη της Ελληνικής κυβέρνησης και είπε ότι οι συναντήσεις των διαπραγματευτών σε Αθήνα και Άγκυρα θα γίνονται σε επίπεδο γενικών διευθυντών των υπουργείων Εξωτερικών. Επίσης , τόνισε ότι «η Ελλάδα δεν κατέχει τμήμα της Κύπρου και συνεπώς δεν μπορεί να γίνεται λόγος για παραχώρηση εκ μέρους της».

Πηγή: ΑΜΠΕ

.................Η κοινή δήλωση των δύο ηγετών.......................:

• 1) Το status quo είναι απαράδεκτο και η παράταση του θα έχει αρνητικές συνέπειες για τους Ε/κ και Τ/κ. Οι ηγέτες διαβεβαίωσαν ότι η λύση θα έχει θετική επίδραση σε ολόκληρη την περιοχή και πρωτίστως θα είναι επωφελής για τους Ε/κ και Τ/κ με σεβασμό στις δημοκρατικές αρχές τα ανθρώπινα δικαιώματα και τις θεμελιώδεις ελευθερίες καθώς και στη διακριτική ταυτότητα και ακεραιότητα αμφοτέρων, διασφαλίζοντας το κοινό τους μέλλον σε μια ενωμένη Κύπρο εντός της ΕΕ.

• 2) Οι ηγέτες εξέφρασαν την αποφασιστικότητα τους να ξαναρχίσουν δομημένες διαπραγματεύσεις κατά τρόπο που θα εστιάζουν στην επίτευξη αποτελεσμάτων. Όλα τα άλυτα θεμελιώδη θέματα θα είναι στο τραπέζι και θα συζητηθούν αλληλένδετα. Οι ηγέτες θα επιδιώξουν να φθάσουν σε λύση το συντομότερο δυνατό και ακολούθως να πραγματοποιηθούν χωριστά και ταυτόχρονο δημοψηφίσματα.

• 3) Η λύση θα βασίζεται σε μία δικοινοτική διζωνική ομοσπονδία με πολιτική ισότητα όπως καθορίζεται στα σχετικά ψηφίσματα του ΣΑ και τις συμφωνίες υψηλού επιπέδου. Η ενωμένη Κύπρος ως μέλος των ΗΕ θα έχει μια και μόνη διεθνή ακεραιότητα και μια και μόνη κυριαρχία η όποια καθορίζεται ως η Κυριαρχία που απολαμβάνουν όλα τα κράτη μέλη των ΗΕ δύναμη του καταστατικού χάρτη του ΟΗΕ και η όποια εκπηγάζει από Ε/Κ και Τ/κ. Θα υπάρχει μια και μόνη κυπριακή ιθαγένεια που θα ρυθμίζεται από την Κυπριακή Νομοθεσία. Όλοι οι πολίτες της Ενωμένης Κύπρου θα είναι επίσης πολίτες είτε της Ε/κ συνιστώσας πολιτείας είτε της Τ/κ συνιστώσας πολιτείας. Αυτή η ιδιότητα θα είναι εσωτερική και θα συμπληρώνει και δεν θα υποκαθιστά καθ’ οποιονδήποτε τρόπο την ιθαγένεια της Ενωμένης Κύπρου. Οι εξουσίες της ομοσπονδιακής κυβέρνησης καθώς και θέματα που είναι καθαρώς συναφή με τις καθορισμένες αρμοδιότητες της θα ανατεθούν από το σύνταγμα. Το ομοσπονδιακό σύνταγμα θα προνοεί επίσης ότι το κατάλοιπο εξουσίας θα ασκείται από τις συνιστώσες πολιτείες. Οι συνιστώσες πολιτείες θα ασκούν πλήρως και αμετακλητως όλες τις εξουσίες του χωρίς παρέμβαση από την ομοσπονδιακή κυβέρνηση. Οι ομοσπονδιακοί νόμοι δεν θα παρεμβαίνουν στις νομοθεσίες των συνιστωσών πολιτειών. Στο πεδίο αρμοδιοτήτων των συνιστωσών πολιτειών και οι νομοθεσίες τους δεν θα παρεμβαίνουν σε ομοσπονδιακούς νόμους εντός των αρμοδιοτήτων της ομοσπονδιακής κυβέρνησης. Οποιαδήποτε διαφορά με τα πιο πάνω θα εκδικάζεται τελεσίδικα από το ομοσπονδιακό ανώτατο δικαστήριο. Δεν θα δύναται οποιαδήποτε από τις πλευρές να διεκδικεί εξουσία ή δικαιοδοσία επί της άλλης.

• 4) Η ενωμένη Κυπριακή Δημοκρατία θα προκύψει από τη λύση μετά την έγκριση της σε χωριστά ταυτόχρονα δημοψηφίσματα. Το ομοσπονδιακό σύνταγμα θα ορίζει ότι η ενωμένη Κυπριακή Δημοκρατία θα αποτελείται από 2 Συνιστώσες πολιτείες ισόνομου καθεστώτος. Η διζωνική δικοινοτική φύση της ομοσπονδίας και η αρχές πάνω στις οποίες εδράζεται η ΕΕ θα διασφαλίζονται και θα γίνονται σεβαστές σε ολόκληρο το νησί. Το ομοσπονδιακό σύνταγμα θα αποτελεί τον υπέρτατο νόμο της χώρας και θα δεσμεύει όλες τις ομοσπονδιακές αρχές και της συνιστώσες πολιτείες. Ένωση πλήρως ή εν μέρει με οποιαδήποτε άλλη χώρα ή διχοτόμηση ή οποιαδήποτε αλλαγή στις πρόνοιες των συμφωνηθέντων μονομερώς απαγορεύεται.

• 5) Οι διαπραγματεύσεις βασίζονται στο ότι τίποτα δεν έχει συμφωνηθεί μέχρι να συμφωνηθούν όλα.

• 6) Οι διορισμένοι αντιπρόσωποι είναι πλήρως εξουσιοδοτημένοι να συζητούν οποιοδήποτε θέμα ανά πάσα στιγμή και θα πρέπει να απολαμβάνουν παράλληλη πρόσβαση στους εμπλεκόμενους φορείς και τα ενδιαφερόμενα μέρη στη διαδικασία όταν κρίνεται αναγκαίο. Οι ηγέτες των 2 κοινοτήτων (βλ. βίντεο κάτωθι) θα συναντώνται όσο συχνά κρίνεται αναγκαίο και διατηρούν την τελική εξουσία λήψης αποφάσεων.

• 7) Οι πλευρές θα επιδιώξουν να δημιουργήσουν θετικό κλίμα για να διαφυλάξουν την επιτυχία των συνομιλιών. Δεσμεύονται να αποφεύγουν δημόσια αρνητικά σχόλια σε σχέση με τις διαπραγματεύσεις. Δεσμεύονται επίσης στην προσπάθεια εφαρμογής μέτρων εποικοδόμησης εμπιστοσύνης που θα δώσουν μια μορφή ώθηση στην επίλυση του Κυπριακού.

 

 ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΕΣ ΓΙΑ ΕΞΕΥΡΕΣΗ ΛΥΣΗΣ - Υπ. Εξ.της Κυπριακής Δημοκρατίας

«Διαπραγματεύσεις για την επίλυση του Κυπριακού διεξάγονται από το 1975 υπό την αιγίδα του ΟΗΕ, στη βάση των ψηφισμάτων του Σ.Α. καθώς και των δύο Συμφωνιών Υψηλού Επιπέδου. Η Συμφωνία του 1977 μεταξύ του Προέδρου Αρχιεπισκόπου Μακαρίου και του Τουρκοκύπριου ηγέτη Ραούφ Ντεκτάς, έθετε τις κατευθυντήριες γραμμές για τις μετέπειτα διαπραγματεύσεις. Στόχος ήταν η εγκαθίδρυση ανεξάρτητης, διζωνικής, δικοινοτικής ομοσπονδίας με μια κεντρική κυβέρνηση και με τέτοιες εξουσίες ώστε να διασφαλίζεται η ενότητα της χώρας. Η Συμφωνία Υψηλού Επιπέδου του 1979 μεταξύ του Προέδρου Σπύρου Κυπριανού και του Ραούφ Ντεκτάς συμπεριέλαβε επίσης στις πρόνοιες της το σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των βασικών ελευθεριών, την αποστρατιωτικοποίηση καθώς και ικανοποιητικές εγγυήσεις της ανεξαρτησίας και της εδαφικής ακεραιότητας της Δημοκρατίας. Προέβλεπε ακόμη να δοθεί προτεραιότητα στο θέμα της επιστροφής της Αμμοχώστου στους νόμιμους κατοίκους της. Η τουρκική αδιαλλαξία υπονόμευσε την ειρηνευτική διαδικασία των Ηνωμένων Εθνών και εμπόδισε την επίτευξη προόδου…

…Ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ κατέθεσε το τελικό κείμενο (Ανάν V) στις δύο πλευρές στις 31 Μαρτίου 2004.

Στις 24 Απριλίου 2004 διενεργήθηκαν χωριστά δημοψηφίσματα στις δύο κοινότητες.

Με ποσοστό 64.9% οι Τουρκοκύπριοι ενέκριναν το σχέδιο ενώ με καθαρή πλειοψηφία του 75,8% οι Ελληνοκύπριοι το απέρριψαν. Το «όχι» των Ελληνοκυπρίων δεν ήταν απόρριψη της επανένωσης του νησιού η οποία παραμένει πρωταρχικός στόχος. Ήταν η έκφραση πραγματικών ανησυχιών για ένα σχέδιο με σοβαρά μειονεκτήματα(μη αντιληπτά από τον Αναστασιάδη, τον εκπλαγέντα-απογοητευθέντα από το άνω διάγγελμα και μη συμπαρασυρθέντα από το λαϊκό ρεύμα…). Οι ανησυχίες αφορούσαν κυρίως στο ότι το σχέδιο δεν προέβλεπε την αποχώρηση όλων των ξένων στρατευμάτων από την Κύπρο ούτε καταργούσε το δικαίωμα ξένων δυνάμεων για μονομερή επέμβαση, δεν πρόσφερε επαρκείς εγγυήσεις για την υλοποίηση των δεσμεύσεων της κάθε πλευράς, δεν προέβλεπε την αποχώρηση Τούρκων εποίκων από την Κύπρο (αντίθετα νομιμοποιούσε το διεθνές αυτό έγκλημα καθώς και τη μόνιμη εισροή εποίκων από την Τουρκία), δεν διασφάλιζε τη λειτουργικότητα του κράτους χωρίς αδιέξοδα ή περιορισμούς στη ψήφο με βάση την εθνικότητα, δεν διασφάλιζε το δικαίωμα όλων των Κυπρίων να αποκτήσουν περιουσία και να ζήσουν στον τόπο της επιλογής τους χωρίς αριθμητικούς περιορισμούς,το σύστημα ανάκτησης περιουσίας δεν αναγνώριζε τα δικαιώματα και τα συμφέροντα των εκτοπισμένων Ελληνοκυπρίων που υποχρεώθηκαν να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους το 1974, ενώ το σύστημα αποζημιώσεων προέβλεπε οι ίδιοι οι Ελληνοκύπριοι να χρηματοδοτήσουν την αποκατάσταση τους***…»

http://www.mfa.gov.cy/mfa/mfa2006.nsf/cyprus02_gr/cyprus02_gr?OpenDocument

—————————————————————————————————————————————————————–

ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ

(***) Ο Τούρκος πρέσβης δεν δίστασε να πει ότι οι Ελληνοκύπριοι που έχασαν τις περιουσίες τους στη Βόρεια Κύπρο θα αποζημιωθούν από την εξόρυξη του… φυσικού τους αερίου (!). Διαβάστε εδώ

——————————————————————————————————————————————————————

Η φωτογραφία δείχνει καθαρά ποιος είναι ο στόχος.Το 1960 όλο το νησί ήταν ελληνικό. Το 1974 χάθηκε το 40%, τώρα θα χαθεί ολόκληρο.

——————————————————————————————————————————————————————

Σάββατο, 22 Φεβρουαρίου 2014

«Την αποχώρηση του κόμματος από την κυβέρνηση του Νίκου Αναστασιάδη εισηγείται στην Κεντρική Επιτροπή το Εκτελεστικό Γραφείο του ΔΗΚΟ, εκφράζοντας τη διαφωνία του με το κοινό ανακοινωθέν, με το οποίο, όπως αναφέρεται, παραβιάζεται η συμφωνία του κύπριου  προέδρου με το ΔΗΚΟ.

Η απόφαση ελήφθη με 22 ψήφους υπέρ, 15 κατά και δύο αποχές, μετά από μαραθώνια συνεδρίαση του Εκτελεστικού Γραφείου, το οποίο υιοθέτησε την θέση του προέδρου του κόμματος, Νικόλα Παπαδόπουλου…» Ν

---

2016 – Ομιλία Γ.Λιλήκα (και) περί των τεκταινομένων μεταξύ αναστασιάδη – ακιντζί(κυπριακό-«ανάν»)

---

Δεκ 2016

Εάν οι όροι που διαμορφώνονται δεν περνούν σε δημοψήφισμα,

ο πρόεδρος δεν θα πρέπει να προχωρήσει σε συμφωνία.

Από το 1974 υπάρχει διαρκώς στο Κυπριακό μία ανισορροπία ισχύος εις βάρος της ελληνικής πλευράς. Πήγε να ανατραπεί το 2004 με την ένταξη της Κύπρου στην Ε.Ε. Η μεθόδευση του σχεδίου Ανάν εξουδετέρωσε το δυνητικό πλεονέκτημα. Επέτρεψε στην Τουρκία να ξεκινήσει ενταξιακές συνομιλίες παρά την εισβολή στο νησί. Αντιστοίχως, η ανεύρεση υδρογονανθράκων το 2011 νοτίως της Κύπρου έχει διαμορφώσει κάποιες συμμαχίες. Τα κοιτάσματα όμως είναι (ακόμη) μικρά για να γείρουν την πλάστιγγα. Επειδή η Τουρκία αντιλαμβάνεται τη σημασία ανευρέσεως και νέων κοιτασμάτων, αμφισβητεί και με στρατιωτικά μέσα το σύνολο σχεδόν των θαλασσίων περιοχών της κυπριακής ΑΟΖ προκειμένου να εμποδίσει τη διενέργεια νέων ερευνών.

Σήμερα, η Ελλάδα, ο μόνος σύμμαχος της Κυπριακής Δημοκρατίας, είναι πρακτικώς εξουδετερωμένη από την οικονομική κρίση. Η αλαζονική Τουρκία του Ερντογάν δεν δείχνει διατεθειμένη να προβεί σε παραχωρήσεις και δεν πιέζεται από κανέναν προς αυτή την κατεύθυνση. Η Ευρώπη τρέμει πιθανά νέα μεταναστευτικά ρεύματα. Οι ΗΠΑ λόγω του Συριακού, του Ισλαμικού Κράτους και των Κούρδων κρατούν ισορροπίες. Παράλληλα υποστηρίζουν την επίλυση του Κυπριακού, διότι θεωρούν ότι θα βοηθήσει την προσέγγιση Ισραήλ-Τουρκίας και θα δημιουργήσει ένα τοπικό σύστημα ασφαλείας στην Ανατολική Μεσόγειο. Τέλος, υπάρχουν και οι ισχυρές πετρελαϊκές εταιρείες που θέλουν σταθερό περιβάλλον για να προχωρήσουν σε μακροχρόνιες επενδύσεις.
Ακούγεται ότι η οικονομική κρίση που βιώνει το νησί έχει περιορίσει διαφωνίες και αμβλύνει αντιστάσεις. Αυτό δεν σημαίνει, όμως, πως μπορεί να αγνοηθεί η πραγματικότητα του 76% των Ελληνοκυπρίων που ψήφισαν το 2004 κατά του σχεδίου Ανάν. Οι όροι του νέου σχεδίου θα πρέπει να είναι, εάν όχι ριζικά διαφορετικοί, τουλάχιστον εμφανώς καλύτεροι από τους απορριφθέντες το 2004.
Δεν ξέρουμε εάν θα είναι, αλλά οφείλουμε να επισημάνουμε κάποια σοβαρά θέματα. Η διεθνώς αναγνωρισμένη προσωπικότητα της Κυπριακής Δημοκρατίας αποτελεί το βασικότερο διαπραγματευτικό χαρτί της ελληνοκυπριακής πλευράς. Οι προτάσεις για το νέο ομοσπονδιακό κράτος (και τα συνιστώντα κρατίδια) στο οποίο θα μετεξελιχθεί η Κυπριακή Δημοκρατία ενέχουν τον κίνδυνο να μην υπάρχει επιστροφή στη σημερινή κατάσταση, σε περίπτωση που η προτεινόμενη λύση δεν περπατήσει. Θα πρέπει να διασφαλισθεί ότι η μετεξέλιξη στο νέο κράτος θα συμβεί μόνον τη στιγμή που θα συντελείται και η μεταβίβαση εδαφών στους Ελληνοκυπρίους. Τουλάχιστον να μείνουν στην ελληνοκυπριακή πλευρά κάποια από τα εδάφη. Το 2004 οι Τούρκοι το είχαν αρνηθεί.
Το θέμα της κυπριακής ΑΟΖ φαίνεται ότι είναι εκτός πλαισίου λύσεως και θα διευθετηθεί από κάποιες τεχνικές επιτροπές. Δεν πρόκειται περί τεχνικού θέματος. Η Τουρκία αμφισβητεί το σύνολο των συμφωνημένων οριοθετήσεων γύρω από το νησί και προβάλλει μία «συμφωνία» οριοθετήσεως που έχει υπογράψει με τα κατεχόμενα (δηλ. με τον εαυτό της…) τον Σεπτέμβριο του 2011. Δεν πρέπει να δούμε επανάληψη του σχεδίου Ανάν όπου στις 1.134 διεθνείς συμφωνίες που θα δέσμευαν το νέο κράτος περιλαμβάνονταν και 56 συμφωνίες που είχε «υπογράψει» το ψευδοκράτος με την Τουρκία.
Επίσης το νέο κράτος θα χρειασθεί κάποια δισεκατομμύρια ευρώ για αποζημιώσεις περιουσιών και ανεγέρσεις νέων κατοικιών προκειμένου να επιστραφούν κάποια εδάφη στην ελληνοκυπριακή πολιτεία. Χρήματα, όμως, δεν υπάρχουν στον ορίζοντα.
Βασικότατη ένσταση ως προς τη διαδικασία που ακολουθείται είναι ότι η τελική λύση θα διαμορφωθεί μέσα από μία διαδικασία ανατολίτικου παζαριού στις 12 Ιανουαρίου στη Γενεύη. Η διεθνής εμπειρία δείχνει ότι σε τέτοιες διασκέψεις οι πιέσεις στρέφονται προς τον αδύνατο, ενώ ο ισχυρός παίρνει τη μερίδα του λέοντος.
Αυτά είναι κάποια από τα σοβαρά προβλήματα πολιτικής στο Κυπριακό. Θα περίμενε κανείς ότι οι πολιτικοί που τα διαχειρίζονται, θα αντιλαμβάνονταν την κρισιμότητα των στιγμών και θα λειτουργούσαν με νηφαλιότητα. Αντ’ αυτού οι διαφορετικές απόψεις, όσο σοβαρές και επιστημονικά εδραίες και εάν είναι, αποσκορακίζονται με ταμπελίτσες: υπερπατριώτες, ενδοτικοί, απορριπτικοί, νενέκοι. Σε μία θλιβερή επανάληψη του 2004 είμαστε ξανά στο ίδιο έργο θεατές, ενώ όλοι βουλιάζουμε στον ίδιο βάλτο.
Το διακύβευμα όσων θα συζητηθούν τις πρώτες ημέρες του 2017, ξεπερνάει τα όρια των επόμενων προεδρικών εκλογών της Κυπριακής Δημοκρατίας. Σε τέτοιες κρίσιμες περιστάσεις οφείλουμε να βρισκόμαστε δίπλα στον πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας (πιο συγκεκριμένα: δίπλα στον εκάστοτε πρόεδρο). Το κύριο μέλημά μας τώρα πρέπει να είναι να τον βοηθήσουμε να διαμορφώσει ένα σχέδιο λύσεως που να μπορεί να περάσει σε δημοψήφισμα από τον κυπριακό Ελληνισμό.
Πρέπει, όμως κι εκείνος να καταλάβει ότι δεν είναι προσωπικό του παιχνίδι. Επανάληψη τετελεσμένων, όπως η διενέργεια της πενταμερούς/πολυμερούς διασκέψεως της 12ης Ιανουαρίου, είναι απλά ανεπίτρεπτη. Στις επερχόμενες συνομιλίες δεν συζητείται μόνον η επιστροφή της Μόρφου. Η Τουρκία προσπαθεί να δημιουργήσει το πλαίσιο για τη νέα πολιτική της στην Ανατολική Μεσόγειο. Μία πολιτική που επηρεάζει άμεσα τον Ελληνισμό σε Ελλάδα και Κύπρο. Εάν οι όροι που διαμορφώνονται δεν περνούν σε δημοψήφισμα, ο πρόεδρος δεν θα πρέπει να προχωρήσει σε συμφωνία. Διότι όλα αυτά που θέλει να αποφύγει με τη διαπραγμάτευση (αναγνωρίσεις ψευδοκράτους ακόμη και η απομακρυσμένη πιθανότητα ενσωματώσεως των κατεχομένων στην Τουρκία) θα τα βρούμε μπροστά μας μετά την απόρριψη για δεύτερη φορά ενός σχεδίου επιλύσεως του Κυπριακού.

ΑΓΓΕΛΟΣ Μ. ΣΥΡΙΓΟΣ

---

 Ιαν 2017

Προσοχή, τεκταίνεται Εφιαλτική Λύση στο Κυπριακό

Οι συνομιλίες για το Κυπριακό, μεταφέρονται στη Γενεύη και βρίσκονται στην τελική φάση τους με επίκεντρο τα κεφάλαια του εδαφικού και της ασφάλειας, στα οποία προμηνύονται κακά αποτελέσματα, λόγω των υποχωρήσεων  απο τις αρχικές μας θέσεις.  

Στο εδαφικό,  απο την την αρχική μας θέση   γιά επιστροφή 100.000  προσφύγων, αποδεχθήκαμε μείωση κατα 20%. Στό κεφάλαιο της ασφάλειας, απο την αρχική μας θέση  για μηδενικές εγγυήσεις και κατοχικά στρατεύματα, μετακινηθήκαμε στην αποδοχή συμμετοχής της Τουρκίας μαζί με άλλες χώρες σε εγγυήτριες δυνάμεις  για την εφαρμογή της λύσης  και στην αποδοχή  παραμονής του 25% (περίπου 10.000) των Τουρκικών δυνάμεων κατοχής, γιά μεταβατική περίοδο απροσδιορίστου χρόνου.

Αν τα κεφάλαια αυτά, έχουν την ίδια τύχη με εκείνο της διακυβέρνησης, για το οποίο καλλιεργήθηκε η ψευδαίσθηση στον λαό ότι υπάρχει πρόοδος που μας ικανοποιεί, τότε το Κυπριακό οδεύει  προς καταστροφική λύση για τους Ελληνες της Κύπρου.

Τι συμφωνήθηκε στο κεφάλαιο της διακυβέρνησης;

Πολιτική ισότητα και συγκυριαρχία του Ελληνοκυπριακού(ΕΚ) κρατιδίου με το τουρκοκυπριακό (ΤΚ) και καταστρατήγηση της αρχής της πλειοψηφίας στη λήψη αποφάσεων. Συγκεκριμένα συμφωνήθηκε η εξίσωση του 82% των ΕΚ με το 18% των ΤΚ είτε με την αριθμητική ισότητα στην δικαστική εξουσία(4ΕΚ-4ΤΚ) και στην Γερουσία (20ΕΚ-20 ΤΚ) είτε με αθέατα ΒΕΤΟ στούς ΤΚ, στην εκτελεστική εξουσία (απαίτηση σύμφωνης γνώμης τουλάχιστον ενός ΤΚ) και τη βουλή των αντιπροσώπων (απαίτηση παρουσίας τουλάχιστον του 1/4 των βουλευτών κάθε κοινότητας)

Πολύπλοκος, χρονοβόρος και αντιδημοκρατικός μηχανισμός επίλυσης αδιεξόδων, που θα προκύπτουν απο την αδυναμία λήψης απόφασης,  λόγω καταστρατήγησης της αρχής της πλειοψηφίας στη λήψη αποφάσεων. Ο μηχανισμός περιλαμβάνει την καταφυγή σε ξένο δικαστή στην δικαστική εξουσία και σε  κλήρωση στην εκτελεστική και νομοθετική εξουσία.

Ποιές θα είναι οι επιπτώσεις  απο τα συμφωνηθέντα στο κεφάλαιο της διακυβέρνησης ;

1. Ενα δυσλειτουργικό κράτος, με δαιδαλώδεις, χρονοβόρες, αντιδημοκρατικές διαδικασίες, το οποίο θα αδυνατεί να λαμβάνει αποφάσεις και θα καταφεύγει σε ξένους δικαστές και κληρώσεις που προσβάλλουν το κύρος και την αυτονομία  του . ¨Ενα κράτος το οποίο θα στερείται παντελώς πολιτικής ασφάλειας , πέραν της έλλειψης στρατιωτικής ασφάλειας, αφού δεν θα έχει δικαίωμα να έχει ένοπλες δυνάμεις.

2. Η απόκτηση του ελέγχου του Κυπριακού κράτους απο την Τουρκία, η οποία θα ολοκληρώσει την στοχοθεσία της για την Κύπρο, που τέθηκε απο την δεκαετία του 1950. Συγκεκριμένα :

• To TK κρατίδιο εξηρτημένο πλήρως απο την Τουρκία λόγω πλειοψηφίας εποίκων και διμερών συμφωνιών εξάρτησης απο την Τουρκία σε όλους τους τομείς (οικονομία, ασφάλεια, επικοινωνίες, παιδεία, πολιτισμός, νερό,  ρεύμα κ.α.) θα υποστηρίζει τα συμφέροντα της εν λόγω χώρας σε βάρος εκείνων της Κύπρου. Για παράδειγμα στα θέματα ΑΟΖ, φυσικού αερίου, FIR, στρατηγικών συνεργασιών Κύπρου με ξένες χώρες όπως η Αίγυπτος κ.α. Παραμένει το μεγάλο ερωτηματικό, γιατί η ΚΔ δεν προσέφυγε στο ΣΑ/ΟΗΕ για τη συστηματική παραβίαση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της απο την Τουρκία  με πράξεις όπως η μεταφορά νερού με αγωγό απο Τουρκία κ.α.

• Η Τουρκία μέσω του ΤΚ κρατιδίου και των συμφωνηθέντων στο κεφάλαιο της διακυβέρνησης, όπου θα απαιτείται συναπόφαση των δύο κρατιδίων για όλα τα θέματα της εκτελεστικής, νομοθετικής και δικαστικής εξουσίας, θα επιβάλλει τις αποφάσεις στο Κυπριακό κράτος με την απειλή χρήσης ισχύος (στρατηγική του εξαναγκασμού). 

• Θα αποκτήσει τον πολιτικό έλεγχο της Κύπρου και δεν θα χρειάζεται επεμβατικά δικαιώματα και στρατεύματα. Η Τουρκία όμως, επειδή βρίσκεται σε θέση ισχύος και έχει ένα αντίπαλο που ακολουθεί συνεχώς υποχωρητική πολιτική, θα επιδιώξει οφέλη και στα κεφάλαια του εδαφικού και της ασφάλειας. Να διαιωνίσει τη στρατωτική παρουσίας της  στη Κύπρο  που είναι θύμα της επεκτατικής πολιτικής της.  Με την είσοδο του 2017 ο Ερτογάν,  συνεπής  προς την πολιτική αυτή, δήλωσε   ότι η ασφάλεια της Τουρκίας ξεκινά πέραν απο τα σύνορα της, όπως είναι η Κύπρος , τα Βαλκάνια (προφανώς εννοεί την Ελλάδα) , ο Καύκασος, το ιράκ, η Συρία. Είναι τυχαίο  ότι  διατηρεί στρατεύματα εισβολής στη Κύπρο, το Ιράκ και την Συρία;  

Συμπερασματικά και μόνο με τα συμφωνηθέντα στο κεφάλαιο της διακυβέρνησης, είναι αρκετά για να μετατραπεί η Κύπρος σε ένα Τουρκικό προτεκτοράτο,στα πλαίσια μιας λύσης ΔΔΟ. 

Μόνο η έγκαιρη και αντικειμενική ενημέρωση του λαού, μπορεί να ανακόψει την καταστροφική πορεία, με την αρνητική ψήφο του σε ένα δημοψήφισμα για την λύση. Επειδή σε κανένα κράτος του κόσμου ή οργανισμό ή θεσμό ή επιτροπή σε ολη την πολιτική και κοινωνική διστρωμάτωση, δεν εφαρμόζεται η  κλήρωση  για την λήψη  αποφάσεων, ο πρόεδρος της ΚΔ και οι σύμβουλοι του, οφείλουν να δώσουν  μιά απάντηση στο λαό, για την αδικαιολόγητη υιοθέτηση αυτής της μεθόδου, που προσβάλλει τα δημοκρατικά θέσμια,  τη σοβαρότητα και το κύρος του κράτους. Αλλά και ο πνευματικός κόσμος της Κύπρου και η πληθώρα των ακαδημαικών ιδρυμάτων της, που πρέπει να έχουν ένα καθοδηγητικό ρόλο προς τον λαό, γιατί ολιγωρούν και δεν αντιδρούν στην σύσταση ενός εφιαλτικού κράτους παράλυσης και παράδοσης στη Τουρκία; 

Αντιστράτηγος ε.α Φ.Κλόκκαρης

---

-.-